De laatste sessie was in Frankrijk ergens in september 2017, aan een openbaar meer, zonder veel succes overigens. Vervolgens werden alle hengelsportspullen opgeruimd in een opslag-unit, er moest verhuisd worden. En om te verhuizen moest de woning eerst verkoop klaar gemaakt worden. De woning was niet zo groot en er stonden op iedere kamer hengelsportspullen.

Opruimen dus, en pas weer tevoorschijn komen eind April na de verhuizing, één van de eerste dingen die ik gedaan heb is mijn eigen hoekje in richten in de schuur, lekker alle spulletjes weer eens zien….

De tweede stap die ik gedaan heb is naar de Boerenbond, mais en Hennep kopen. De boerenbond zit hier op een steenworp afstand, dus dat is heel gunstig. Na de aanschaf wordt de boel 48 uur geweekt en daarna in een avondje gekookt en de volgende dag keurig verpakt en ingevroren. Ik heb er zin in.

Nu nog op zoek naar water, en dat valt hier niet mee, er is een Steenbergsche vliet, maar daar heb ik een twee weken zoeken 2 stekken gevonden waar je iets kan doen. De ene stek zijn duidelijk vissers actief, ik wil geen vijanden maken dus daar blijf ik lekker weg. De tweede stek ligt op circa 2 kilometer lopen van de parkeerplaats, een barrow is inmiddels aangeschaft. Voor de rest is de St. Vliet, niet of nauwelijks toegankelijk. De kades zijn hoog, in de winter is dit wel mooi te bevissen vanuit de haven in Steebergen, maar nu is het daar veel te druk.

Ik lees op het internet een verhaal over een plas hier in de buurt en een visserijkundig onderzoek, er zit niet veel vis op de plas, maar wat er zit is over het algemeen zeelt en karper. Dat klinkt als muziek, dus er naar toe, een wandeling van een kilometer of 7 met de hond. Het is een teleurstellend bezoek, het is een vogelreservaat met een hek om het hele water heen en een vogel uitkijk hut.

Het volgende water wat ik bezoek heet “de Baak”, ook hier kan je zonder boot maar op één plek komen. Een mooi water dat moet gezegd worden, ik heb er zelfs een dagje een beetje voer te water gelaten. Helaas toen ik de volgende dag aan de waterkant stond lagen er 30 jongeren in het water. Ook hier kan je vissen dus vergeten bij lekker weer, tenzij je een (roei) boot je hebt die je bij de boer kan neerleggen.

In Steenbergen zit een hengelsportzaak, de eigenaar geeft met een Brabants accent aan dat hij hier niet uit de buurt komt en het ook niet weet, op de vraag van welke hengelsportvereniging in de buurt je het beste lid kan worden als karpervisser komt er ook niets uit. Of de brave man weet het niet, of hij heeft desinteresse.

Steenbergen heeft een paar kleine watertjes, daar is het niet de moeite om aan de gang te gaan dat is me duidelijk. Kortom in Woerden waren we enorm verwent met water, dat besef je niet op het moment dat je er woont maar pas op het moment dat je elders woont.

Uiteindelijk vind ik een zogenaamd Sleutelwater net buiten Steenbergen, als je buiten staat ziet het er heel karperachtig uit, de stoute schoenen aangetrokken en lid geworden, ook de voorzitter weet niet wat het water herbergt. Nadat ik lid ben geworden en de sleutel van het hek heb ontvangen ga ik eens een tijdje kijken. Het water is op het breedste punt circa 100 meter breed en heeft een lengte van ongeveer 900 meter. Vanaf de ingang loopt er een steiger die ongeveer 200  meter lang is, verder liggen er 2 roeiboten als je vanuit de boot wil vissen.

Tijdens mijn eerste bezoek zie ik tot 3 keer toe aan de overkant tussen de lelies langzaam een karper omhoog komen, geen kleine jongen overigens. Na verloop van tijd zie ik iets verderop een karper tussen de lelies wegschieten.

Het water is gevonden, de volgende stap is het leren lezen van het water, welk aas, zwemroutes en ga zomaar door, ik kijk er naar uit.

Wordt vervolgt