Het is amper twee en een halve week geleden dat ik voor het laatst gevist heb aan het sleutelwater, maar mede door de recente gebeurtenissen in de privésfeer voelt het enorm veel langer.
De maand Juni 2018 krijgt geen mooi plekje in mijn herinneringen, terwijl ik met mijn lieve familie tijdens alle trieste gebeurtenissen wel mooie en dierbare momenten heb meegemaakt, hoe tegenstrijdig. De laatste twee weken hebben wel gezorgd dat ik naar het water wordt getrokken, hier vind ik rust, kan ik de zaken proberen te relativeren en me even echt vrij voelen.
Ik ga dus in de avond met 1,2 kg bollen naar de waterkant, en voer vijf stekjes aan met de voerpijp, door met de voerpijp te voeren voer je verspreid en dat is precies wat ik wil. De vis moet zwemmen om mijn aas tegen te komen. Natuurlijk kies ik er ook voor om een paar handjes voor de brug te gooien, het is een versmalling en de vis zal hier in en uit trekken, de ideale manier om de vissen met mijn aas kennis te laten maken.
Het aas is wederom voor de helft milk & fruit en de helft trassi & krill. Ook de volgende avond sta ik met 1,2 kg aan het water. Naar mijn mening is grote hoeveelheden voeren in dit jaargetijde absoluut niet nodig, de temperatuur is goed op orde en de vis heeft gepaaid. Daarnaast weet ik nog helemaal niets over het bestand, zit er veel karper, weinig, groot of klein. Grote voerplekken is not done als ik dit nog niet in beeld heb en omdat het zo rustig is aan het water (ik ben tot nu toe 1 keer iemand tegen gekomen die van witvis zijn specialiteit zijn heeft gemaakt) en dus geen info krijg van (mede) vissers ben ik op mijn eigen waarnemingen aangewezen en eigenlijk is dat wel zo leuk, het lijkt een beetje op pionieren.
Ik wil in de ochtend gaan vissen dus de derde voersessie gaat plaats vinden in de ochtend, wederom 1,2 kg en ik voer de plekken die ik wil bevissen wat meer aan en de plekken die ik niet ga bevissen dus wat minder, het bruggetje moet het met één handje doen. In de avond zet ik mijn spulletjes klaar, ik overweeg even om tijgernootjes en hennep mee te nemen maar tegelijk realiseer ik me dat ik mijn kansen dan zal verminderen, ik heb immers twee soorten boilies gevoerd.
Nadat de wekker is afgelopen ben ik binnen een half uur aan de waterkant, en ook hier slaat de twijfel toe, ik overweeg om toch een andere stek te kiezen dan die ik de dag ervoor van wat extra voer heb voorzien. Ik loop een paar keer twijfelend heen en weer. Ik besluit toch te kiezen voor de stek waar wat extra voer is gedropt. Even voor jullie, de vijf stekjes die ik heb aangevoerd liggen over een strook van 300 meter dus er zit nooit meer dan 60 meter tussen een stek, zwemmen is dus tegenkomen. Ik beaas een hengel met milk & fruit en de ander met trassi/krill. Binnen het uur krijg ik op beide hengels een paar keer een piep, dit kan natuurlijk een lijnzwemmer zijn maar ook vis dei voorzichtig aast. Kortom de vis is in de buurt, als ik wat zit te schrijven en even opkijk krijg ik drie piepen op links en gaat mijn hengeltop flink heen en weer. Een half uur later gebeurt hetzelfde op mijn rechter hengel. Ik besluit om op één hengel iets te veranderen, de trassi/krill krijgt er een afwijkend pop upje bij zowel in kleur als smaak en tevens gaat er pva mesh mee met verkruimelde boilies in beide varianten waarmee ik heb gevoerd. Het pop-upje is omdat ik wederom langs het kantje vist tussen de rottende bladeren en de boilie neemt snel deze geur aan, voor vissen mogelijk geen probleem maar voor het vertrouwen van de visser funest. Natuurlijk weet ik ook dat de boiliekruim de geur van de bodem ook gaat aannemen maar alles voor het vertrouwen.
Na circa drie kwartier krijg ik op deze hengel een volle fluiter, en deze vis geeft me gedurende een tiental minuten een goede strijd. Uiteindelijk weet ik het net onder de vis te schuiven en schat hem in op 24 a 26 pond, ik heb niets bij me om te wegen en dat maakt me eigenlijk ook niet uit. Want zeg nou eerlijk, wat zegt gewicht? Ook wordt er een fotootje gemaakt van de flank met mijn telefoon, ook het fotograferen is van ondergeschikt belang, er is niet zo veel ruimte op de steiger en ik heb nu eenmaal geen fotograaf bij me of een statief. Heb ik vorige keer een klein visje gevangen waarvan ik vermoed dat het hier in de eigen kraamkamer geboren is, nu pak ik een mooie spiegel. Samen met de vis die ik vorige sessie heb zien springen weet ik nu al dat er op zeker 2 vissen zitten die gemiddeld zijn. Ik zie nog een klein visje een beetje spartelen aan de rand van een lelieveld. Ook daar gaat mijn belangstelling naar uit, dus gooi ik hier nog een uurtje tevergeefs een hengeltje op. In dat uurtje zie ik voor mijn voeten een boeggolf langs komen, zo eentje die lijkt op dikke yoghurt. Ergens 100 meter verderop zie ik hem niet meer. Als ik opruim dan zie een grote karper (mogelijk dezelfde) onder de steiger vandaan komen. Is dit een nieuwe waarneming? Of is dit mogelijk de vis die ik vorige sessie heb zien springen?
Mijn gevoel zegt dat er een leuk bestand zit, in gewichten weet ik het niet, maar in aantallen. Volgende keer kan ik natuurlijk ook eens een voerstekkie aan de steiger aanleggen want vandaag heeft me geleerd dat karper ook graag onder de steiger zit.
Voor een volgende keer ga ik nog steeds niet grote voerplekken aanleggen van minimaal een kilo aas, eerst wat meer duidelijkheid over het bestand opbouwen.
Tot de volgende keer……